İçimizdeki Şeytan

 Hatice Yatkın Yetişen yazdı...

Bu, Sabahattin Ali'nin okuduğum üçüncü kitabı oldu. İlk olarak, çok popüler olan Kürk Mantolu Madonna'yı okumuştum. Hassas bir insan olan Raif Efendi ile, ressam Maria Puder'in gerçek ötesi aşkı, yazarın kalemiyle nefes alıp yaşıyordu. Kuyucaklı Yusuf'ta,hayatı inişlerle çıkışlarla geçen Yusuf'un kaderiyle mücadelesi vardı ve çok acı bir hikayeydi. Bir sıralama yapılsaydı eğer, "İçimizdeki Şeytan," bence yazarın en güzel romanı.

Macide, kendi halinde yaşayan, bayağılıklardan hoşlanmayan genç bir kız. Ömer, iki yüzlü, riyakar insanların bulunduğu sosyal bir çevreye sahip, ama kendini tüm bunlardan kurtarıp, temiz bir hayata tutunmak istiyor. Bu iki insan tanışıp bir araya geliyorlar. Ömer, Macide'yi, belki de kendisini düzeltecek biri yerine koyarak seviyor. Macide' de bu düşünceye sahip. Sevdiği adamı değiştirebileceğini ümid ediyor. Ama ikisinin de düşünemedikleri bir gerçek var. İnsanların iyi yönde değişmeleri kendi içlerinde yaşanan, fakat yakınlarını da içine alıp, yaralayan büyük bir savaştır. Bu savaştan galip çıkabilecekler mi?

Bedri'nin, fikirlerin ve bilginin şahsiyet haline gelmeden, başkalarını taklit ederek gelişemeyeceğinden bahsetmesi.

Veznedar Hüsamettin'in, Ömer'e,‘’Bana dünyanın hakikaten suratına tükürülmeye bile değmez olduğunu ve bu dünyada suratına tükürülmeyecek bir tek, ama bir tek insan bile bulunmadığını sağlam bir şekilde ispat ettin,’’ demesi.

Nihat'ın, fikir aşıladığı gençleri neden daha akıllılardan seçmediğini soran Ömer'e, verdiği o vurucu cevap.

* ‘’İçimizde şeytan yok…içimizde aciz var, tembellik var, iradesizlik, bilgisizlik…’’

* Dünyadaki en korkunç şey, ümidini kaybetmektir.

* Bir gün hocam bana, ‘’Zekânı mirasyedi gibi harcıyorsun,’’ demişti.

Kitabın kapağını kapattığımda biz insanlar neden kitap okuyoruz sorusunun cevabını bulduğumu hissettim. Bizler değişmek, gelişmek ve yaralarımızı iyileşmek istiyoruz. Aynı zamanda iyi bir insan, mutlu bir insan olmak istiyoruz. İçimizdeki kötülükten kurtulma, onu yok etme çabasındayız. İnsan bir sürü şeyin karışımıdır çünkü. Onun içinde iyilikte yaşar, kötülükte. Bir tarafı ağır basmaya görsün, diğer taraf hemen çeker indirir onu. İşte bu sebepten