Cennet Sürgünü

 Yasak olan her şey güzeldir. 

Bütün yasaklı şeylerin cazibesiyle geliyorum sana.

Âdem’in yasak meyveye adım adım yaklaştığı gibi.

Oysa emir kat’îydi: “Yaklaşma!”

Bir ısırık cennetten kovulmaya yeter mi?

***

Yetti!

 

Dünyadaki sürgünlüğümüz Âdem’den beri devam ediyor. Bazılarımız sürgün edildiği dünyayı cennet haline getirmeyi başardılar.

Ya diğerleri?

Cennet Sürgünü, o diğerlerinin öykülerini sunuyor size. Her gün yanımızdan geçip giden ama dönüp bakmadığımız, içimizdeki insanların hikâyelerini. Dışlanan, ötekileştirilen, görmezden gelinen, sindirilen insanların hikâyelerini… 

 

Kitaptan Alıntılar:

* Karşımda yaratılışın kusursuz bir örneği duruyordu. Ben bu kusursuzluğa kayıtsız kalsaydım şayet, bu güzelliği yaratanı inkâr etmiş olmaz mıydım? O bütün günahlara girmeye değecek kadar güzel ve bu güzellik bir cehennem etmeyecek kadar masum!

* Ben ateş! Yakmakla yanmak arasındayım ve ben Âdem’in ısırdığı meyvedeki iz, Havva’nın yanağındaki yaşım. Değil mi ki ben kendi dumanında boğulanlardanım.

* Mademki bir gülüş bütün bir ömür ve yanakta açan o malum gamzeler bu ömrün en günahsız kısmı, öyleyse bir ceylan bakışı süslesin kalbimin tüm odalarını. Kalbimdeki aynalarda kendi güzelliğini görsün ve anlasın o gülüşe kayıtsız kalınamayacağını. Ben gamzesinde ömrümü astım, gülüşünde bahtımı. Bahtımın en onulmaz yarası, ömrümün en güzel tesadüfü. İzin ver tamamlansın kalbinde, bu cennet sürgünlüğü.