İğde Çiçeği

 Hani derler ya, “İnsanlar plan yaparmış, hayat da onlara gülermiş.”

Acaba gerçekten bizim dışımızda mı olup bitiyor yaşadıklarımız, yoksa içimizde mi?

Belki de bazı insanlar bir sırrın içinde, bazıları da sırları içinde yaşadıklarından dolayı güldürüyorlar hayatı kendilerine.

İşte tam da Melike ve annesi Rabia gibi…

Aldığı cinayet davasındaki tek gizemin, katil olmadığını anlayacak olan bir avukat ve yıllardır içinde sakladığı sırlarla yüzleşecek olan bir annenin hikâyesidir İğde Çiçeği…

Kitaptan bazı alıntılar...

1. Küçük kalplere büyük hayaller sığar mıydı?

2. Geç kalmak mı, yoksa kavuşamamak mı daha çok acıtır insanın canını?

3. "Birden Yaşar'ın hızlı adımlarla çıktığını gördü. Giderken sadece yere bakıyordu. Yaş değil de, yaşanmışlıklar bir şeyler fısıldardı insana. O an anlamıştı Havva Ana! 

Bazen çok istesen de bakamazdın arkana."

4.  “Hayat bize gülmesin ama biz hayatta hep gülelim!” 

5. İyide tek kelime etmeden mi gönderecekti Yaşar'ı o kapıdan?Belki de bu son görüşüydü onu.Kararını vermişti Rabia.Yapmadığı için pişman olmaktansa yaptığı için pişman olmayı seçti.

6. Kalbin attığı bedenle ruhun yaşadığı beden aynı olmak zorunda mıydı?

7. Orhan hâlâ karşısında duruyor ve Havva Anayla konuşurken bile gülümsemeye çalışıyordu Rabia'ya.O da nilanlısına tebessüm ederek,sevmesem de alışırım,dedi içinden.

8. Hayat işte böyle bir şey .O kadar hızlı yaşanıp gidiyor ki , birçok bir damlalık hazzı yaşayamadan geciktiriyoruz . Sonra, onlardan mahrum kaldığımızda bir sebeple ,tekrar kavuşmanın hazzını uzatmak için çabalıyoruz .

9. Yaş değil de yaşanmışlıklar bir şeyler fısıldardı insana. Bazen çok istesen de bakamazdın arkana.